هفدهم دی‌ماه 1314، نقطه عطفی در تاریخ ایران بود که با اعلام رسمی فرمان کشف حجاب از سوی رضاخان، دوره‌ای از تغییرات فرهنگی و اجتماعی شتاب‌زده آغاز شد. این اقدام که با شعار «آزادی زنان» همراه بود، در عمل با سرکوب هویت دینی و فرهنگی زنان ایرانی، تحمیل بی‌حجابی و محدودیت‌های فراوان برای باورمندان همراه شد.

فرمان کشف حجاب، الهام‌گرفته از سیاست‌های مشابه آتاتورک در ترکیه و امان‌الله خان در افغانستان، جلوه‌ای آشکار از تلاش غرب برای تغییر بافت فرهنگی جوامع اسلامی بود. این سیاست‌ها، اگرچه در ظاهر با عناوینی چون «مدرنیته» و «پیشرفت» تبلیغ می‌شدند، اما در بطن خود هدفی جز تضعیف ارزش‌های دینی و ملی و تسلط بر فرهنگ بومی نداشتند.

این رخداد تاریخی فرصتی است تا جامعه دانشگاهی با تحلیل پیامدهای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی چنین سیاست‌هایی بپردازد و نقش آگاهی‌بخشی و هویت‌سازی در برابر نفوذ فرهنگی بیگانگان را بازنگری کند. هفدهم دی‌ماه، یادآور ضرورت حفظ استقلال فرهنگی در برابر امواج جهانی‌سازی تحمیلی و پاسداشت ارزش‌های اصیل ایرانی و اسلامی است.

سیده فاطمه حسینی تبار- دبیر کانون عفاف و حجاب دانشگاه هرمزگان

پایان خبر